Vakantie weer voorbij

Hallo allemaal,

Ben ik weer even.

Mijn laatste bericht was aan het begin van de zomervakantie. In de vakantie (de maanden maart en april) hebben we met de auto een kleine rondreis van 2 weken door een deel van Ecuador gemaakt, wat erg goed bevallen is. Ecuador heeft echt prachtige natuur, en de meiden zijn eindelijk op een leeftijd dat ze ook actief aan dingen mee kunnen doen en ervan kunnen genieten. Het was echt leuk met zijn 4en en zeker voor herhaling vatbaar. Ik doe nog een paar fotootjes van de watervallen in Baños, de rivier en enorme boom in Mishualli, en de warmwaterbaden in Papallacta. Ook zijn we nog een paar dagen in Quito gebleven, de meiden vinden het altijd leuk om daar met de neefjes te spelen en naar de film te gaan.

Ook fotos´s van een dagje waterval bezoeken in Chone.

Tegen het einde van de vakantie kwam Dayana nog 2 weken langs, ook gezellig. We zien haar inmiddels eigenlijk maar 1 of 2 keer per jaar. Voor Jose Luis blijft het moeilijk dat ze zo weinig komt, ik ben er inmiddels wel aan gewend geraakt geloof ik. Als ze komt is het prima, en zo niet, dan is het ook goed.
Ook met haar nog een weekendje weg, naar Mompiche deze keer. Ik dacht dat Canoa ´in the middle of nowhere´ was…nou, daar ben ik op teruggekomen. In Canoa zelf is geen geldautomaat, maar de dichtsbijzijnde geldautomaat is in het volgende dorp, 15 minuten met de auto. In Mompiche is de dichtsbijzijnde pinautomaat op 1.5 uur rijden afstand. En je kunt nergens met je pinpas betalen. Dus zonder cash geld op weg gaan overkomt je ook maar 1 keer, dat kan ik je wel vertellen  Maar het strand was wel super.

Inmiddels zijn de meiden weer naar school, allebei naar de Algarrobos. Kayla in groep 1, Kyara in groep 4. Ze vinden het gelukkig allebei leuk op school, al ben ik er niet altijd heel erg enthousiast over. Veel oude gewoontes (overschrijven en saai in rijen zitten), maar ik vrees dat dat weinig aan te doen is.

Kyara´s verjaardag kwam eind april natuurlijk voorbij… 8… zo groot alweer. Een echt Frozen feestje natuurlijk, dus ze was helemaal happy.

16 april was het natuurlijk precies 1 jaar geleden dat de aardbeving plaatsvond. Het lijkt zowel heel lang geleden als gisteren gebeurd. In Canoa was er een minuut stilte, en Kyara en Kayla mochten een wensballon laten opstijgen (van die papieren balonnen met een vlammetje). Het was toch wel een emotioneel moment om te bedenken dat we inmiddels alweer een jaar vol hindernissen en zegeningen achter de rug hebben. We zijn al een heel eind gekomen sinds vorig jaar, maar we zijn er nog niet.
We hebben besloten nog niet te beginnen met het bouwen van ons huis, we willen eerst het hotel weer winstgevend zien te krijgen voor we meer geld in Canoa stoppen. Bovendien wil niemand ons meer verzekeren sinds de aardbeving, dus is het een erg groot risico. Geduld is een schone zaak hou ik mezelf maar voor.

En verder het gewone leven; werken in het hotel, voor de meiden zorgen etc.

Dit was het wel weer even!

Liefs!